Nieuws

Afgelopen weekeinde werden de Nederlandse kampioenschappen gehouden. Nicky was al zesvoudig kampioen. Bijzonder dit jaar, was dat ze uitkwam voor ZTTV Showdown. En zo hebben we een Nederlands kampioene in ons midden en daar zijn we trots op!

Afgelopen zaterdag 22 juni werden in Amsterdam de Nederlandse kampioenschappen Showdown gehouden. Sinds september vorig jaar is Showdown een onderdeel van de Zeister Tafeltennisvereniging (ZTTV) en staat ook wel bekend als tafeltennis voor blinden en slechtzienden. Op het Nederlands Kampioenschap Showdown worden de beste 12 heren en dames vanuit verschillende verenigingen op basis van ranking uitgenodigd. 

Alhoewel deelname nog onzeker was vanwege een blessure aan d'r hand, kwam dit jaar Nicky Corstanje voor het eerst uit voor ZTTV Showdown. Nicky was al zesvoudig Nederlands Kampioen, waarmee ze torenhoog favoriet was. Ze werd door speelsters uit het hele land uitgedaagd, maar maakte door het behalen van een finaleplek haar reputatie waar. In tegenstelling tot andere jaren, trof ze dit jaar een nieuw gezicht aan in de finale. De tegenstander van Showdown Bonbini uit Wehl, dwong Nicky om tot het uiterste te gaan. Met de juiste techniek en haar ervaring, wist Nicky toch een derde en beslissende set te voorkomen. 

Vanuit ZTTV zijn wij zeer trots op Nicky met haar zevende Nederlandse titel bij de dames. Dit betekent ook een ticket voor de wereld kampioenschappen . Deze worden gehouden van 30 september 2019 tot 6 oktober 2019 in Italië Sardinië

Zaterdag 11 mei is voor de 2e maal het duotoernooi gehouden.
Ditmaal zelfs met twee ZTTV-teams: Daphne + Paul en Bart + Erik.

Er wordt gespeeld in teams van 2 personen, 2 games tot de 11, geen twee punten verschil en het aantal punten telt.
Dit zorgt ervoor, dat je veel verschillende tegenstanders treft.

Maar het feit dat het aantal punten telt, maakt alles ook weer net een beetje anders. Als je in een competitiewedstrijd in de 5e game met 12-10 verliest is het toch wat frustrerend, want het volle punt gaat naar de winnaar en de verliezer heeft niets.
Met het tellen van punten wordt wel rekening gehouden met hoe groot (of klein) het verlies was.

Dit leidde tot een toernooi, dat tot de laatste ronde spannend was.
Winnaars met 603 punten zijn Anton Klaassen en Geert van Oss.
Tweede met 601 punten zijn geworden Theo Scholtens en Wilco Roes.

Een mooie tafeltennisdag met maar liefst vier (oud) ZTTV-ers

Katwijk is net iets minder dan een uur rijden hiervandaan en omdat ze om 10.00 uur beginnen is dat dus prima te doen.
Er volgde 's ochtends wel een onaangename verrassing: ik moest het ijs van de autoruiten krabben.
Ik had de auto voor het laatst een paar weken geleden gebruikt voor een fietstocht over de Veluwe en nu stond ik slechts enkele weken later ijs te krabben.

Rijnsoever heeft een mooie zaal, die geheel ondergronds is. Ze ligt onder de tribune van een groot sportcomplex.
In de bijgaande foto's zie je ook een fraai beeld van de 11 (!) tafels op een rij.
Tot ongeveer halverwege is het open, gescheiden met een glaswand van de kantine, zodat de tafels goed zichtbaar zijn.
Als er ooit nieuwbouw van een sportcomplex in Zeist komt, is zoiets ook ideaal voor ons.

Ik was niet de enige ZTTV-er. Ook Daphne en Paul waren er, zodat we elkaar konden aanmoedigen en coachen.
Verder was er ook een oud-ZTTV-er: Annelies Mannak.
Dat was verrassend, want zij woont in Enschede, precies aan de andere kant van Nederland.
De zaterdag ervoor had ze echter 's avonds een competitiewedstrijd (tegen Coco), dus ze besloot om ter plekke te overnachten en een toernooi Katwijk mee te pikken.

De eerste wedstrijd speelde ik tegen Kevin Waalboer. Ik kom hem al enige jaren tegen op verschillende toernooien in het westen. Meestal win ik wel, zij het met enige moeite.
Ditmaal ging het echter wel heel moeizaam. Aanvalsballen lukten net niet en hij had veel terug. Het zag er steeds beter voor hem uit, maar ik wist net op tijd het tij te keren en worstelde me langzaam terug om met 11-9 in de 5e game te winnen.

De tweede wedstrijd tegen Rob Devilee ging wat makkelijker in drie games.
De start was voor ZTTV toch al goed, want na twee ronden stonden alle ZTTV-ers nog op 100%.

De derde wedstrijd tegen Annika Mars was echter een drama.
Op de forehand had ze dood of anti rubber en op de backhand noppen. Dat haalde de snelheid uit iedere rally en was heel moeilijk spelen.
De eerste twee games gingen dan ook vrij kansloos verloren.
In de derde game kon ik het net houden en won ik met 11-9.
Maar in de vierde game ging het weer moeizaam en moest ik een paar keer een matchpoint wegwerken, totdat ik met 16-14 won.
Dat was, zeker ook door enige frustatie bij haar, een keerpunt en de vijfde game won ik met 11-6.

De vierde wedstrijd was tegen Annelies. We waren beiden tot dan toe ongeslagen. Er gingen er twee door in de poule, dus de winnaar zou doorgaan, de anders moest er nog voor knokken.
Het werd een spannende wedstrijd waarin we beiden lekker open aanvalsspel konden spelen.
Na een game winst en verlies en maar net de derde game, werd de vierde erg spannend. Ik won deze met 15-13.

Annelies moest vervolgens spelen tegen John Smith, de nummer 1 geplaatste.
Ze wist die echter knap te winnen, zodat mijn wedstrijd tegen John op papier een formaliteit was.
Ik wilde hem natuurlijk wel graag winnen :)
Ook tegen John heb ik vaker gespeeld en de laatste keer had ik van hem verloren.
Het werd zoals verwacht een spannende partij over de volle vijf games, die ik uiteindelijk won, zodat ik ongeslagen poulewinnaar was.

Datzelfde kunststukje haalde Daphne uit: ook ongeslagen poulewinnaar.
Ze kreeg het beslist niet kado en het had moeilijk tegen sommige tegenstanders.
Aanmoedigingen en coaching van Paul en mij hielpen haar op de cruciale momenten om toch de wedstijd te winnen.

Paul zelf had diverse spannende partijen, maar moest ook wat verliespartijen incasseren, zodat hij niet door was naar de halve finale.

Mijn halve finale ging tegen Jan Peter Leentfaar en had een vreemd verloop.
Ik kwam in de eerste game ruim voor, hij kwam weer helemaal bij en ik won hem net.
De tweede game kwam ik ook ruim voor, hij kwam weer helemaal bij en ik verloor hem net.
De derde game ging gelijk op en verloor ik. Grrr.
Ik begon zo langzamerhand de vele vijf-gamers van de dag te voelen, zeker omdat ik nog niet helemaal fit was.
Met een laatste krachtsinspanning lukte het me echter om de vierde en vervolgens ook de vijfde game te winnen: ik stond in de finale.

Rust was me echter niet gegund, want de finales moesten direct gespeeld worden voor alle klassen tegelijk.
Ik kwam tegenover Erik Ettema, een speler van ongeveer mijn speelsterkte.
Het was echter de derde partij op rij en ik kon de snelheid net niet meer waarmaken. De partij ging verloren in drie games.

Daphne en Annelies hadden winst en verlies in hun voortgang omgedraaid. Ze verloren beiden de halve finale, maar wonnen de kleine finale om de derde plaats.
Per saldo hadden we dus 1 2e prijs en 2 3e prijzen, niet slecht.

Na de groepsfoto met alle prijswinnaars maakte iemand ook een foto met ons vieren ter afsluiting van een mooie dag tafeltennis.

Foto's

Echter de 1e keer stond de Z voor Zeist en gisteren was het Zwijndrecht.
Een mooie grote hal met 20 tafels en alle deelnemers waren verdeeld in drie groepen A, B en C.

Ik zat in groep B in een poule van zes (de ratings heb ik er na afloop bijgezocht):

Thorsten Esajas, 1360
Erik Leenders, 1314
John Smidt, 1272
Krijn Rodenburg, 1207
Michelle van der Spek, 1162
Paul Scheffe, 1087

Het was zeer warm in de zaal, dus er werd veel gebruik gemaakt van handdoeken en flesjes water.
Een slimmerik had zelfs een koelbox meegenomen !

In de poule had ik, vreemd genoeg, met Paul de meeste moeite. Totaal dood rubber. Hij vertelde me na afloop dat hij het batje bij de Lidl had gekocht. Tja, dat kom ik in de hoofdklasse niet tegen.
Daarnaast bleek Thorsten toch wat te lastig. Effectvolle services en scherpe aanvallen maakten mij kansloos: 0-3.

Aangezien Thorsten verloor van John, eindigden we met zijn drieën op de 1e t/m 3e plaats.
Omdat de beste drie doorgingen naar de hoofdronde boeide me de precieze stand niet zo en ik ben waarschijnlijk 2e of 3e geworden.

Omdat ik geen eerste was, was er eerst nog een tussenronde tegen Laurens Langeveld, 1423.
Er zat echter een pauze van ruim een uur tusen de poule en de tussenronde, dus ik kon even bijkomen van de hitte.
Dat pakte goed uit, want ik won de partij.

In de 8e finale speelde ik dan tegen een poulewinnaar: Wouter Kalshoven, 1348.
Dat was te merken. Een lastige partij, maar ik won hem wel.

In de kwartfinale was Wilfred Oosterom, 1386, de tegenstander. Een sterke linkshandige speler, waarbij de partij een vreemd verloop had.
In de 4e game kwam ik met 8-0 achter ! Na nog wat tegensputteren via 10-3 verloor ik de game met 11-6.
In de 5e game kwam ik zelf met 5-0 voor en ging bij de wissel gewoon door.
Uiteindelijk won ik de game met 11-0 tot frustratie van Wilfred, die na zijn 8-0 van de vorige game iets anders verwacht had.

In de halve finale kwam ik Kevin Waalboer, 1219, tegen. Ik had al vaker tegen hem gespeeld op toernooien in Zuid-Holland, o.a. in Katwijk.
Altijd een lastige speler, maar meestal win ik wel van hem en zo ook deze keer.

Dus stond ik in de finale en kwam daar Thorsten weer tegen, de enige waarvan ik die dag verloren had.
Ik was goed geconcentreerd en wilde revanche, terwijl hij er na zijn overwinning in de poule iets te makkelijk over dacht.
Die combinatie maakte dat ik de 1e game won.
Wakker geschud werd de 2e game een stuk spannender en hij won deze met 11-9.
Vervolgens ontstond er een mooie strijd waarbij we beiden graag wilden winnen.
Met 11-8 en 11-9 viel het telkens net mijn kant op, zodat ik kampioen van Zwijndrecht 2018 ben, B-groep.